Sowy Trzy.

"Wszystko nadejdzie.

Wystarczy tylko poczekać."

~ AKTUALIZACJA ~

[02-03-2015]
Niestety jeszcze nie jestem w stanie podać dokładnej daty opublikowania rozdziału 47, jednak daje Wam moje słowo, że będzie to w marcu.
POSTANOWIŁAM -  Na napisanie rozdziału daje sobie jeszcze tydzień, a na jego dokończenie i opublikowanie wyznaczam datę do 15 marca. Tadam.
Jeśli mimo moich starań nie uda mi się dokończyć rozdziału, wtedy podzielę go na dwie części i opublikuje tyle ile napisałam.
Co będzie dalej? Zobaczymy.
Mimo mojej bezgranicznej miłości do bloga i opowiadania, które stworzyłam, muszę zająć się magisterką....Bronie się za trzy miesiące, a mam tylko temat, którego nawet nie rozumiem....Google zresztą też nie.
Życie jest brutalne, ale jakoś sobie poradzimy, prawda? : )
Do zobaczenia za jakiś czas.
Pozdrawiam, Icamna.


___________________
____________________________
Siemaneczko moi kochani i najukochańsi, wierni i wierniejsi,
stali i tymczasowi, mali i duzi, oraz wszyscy inny czytelnicy!
W tym miejscu miał być nowy rozdział, ale wyszło jak zawsze.
Nie mam rozdziału, ale mam dla Was małą porcję luźnych wiadomości.


Pierwsza Sowa.
Żyje.
Wiem, że jestem okropna i potrafię trwać w stanie wegetacji dłużej niż powinnam, ale chce Was uspokoić (czy też zmartwić, sama już nie wiem), że żyje, mam się całkiem nieźle i wciąż tworzę, z mniejszymi czy też większymi efektami, ale jednak coś tam robię.


Druga Sówka, ciut większa.
Jeśli chodzi o sam rozdział 47, który planowałam opublikować w styczniu.... Cóż Wam mogę napisać, tak subtelnie i delikatnie żebyście się nie obrazili, zbyt mocno nie zdenerwowali i nie zaczęli dokładać do ognia pod moim stosem.....

Jestem stara, w ramach tego, że jestem całkiem mocno posunięta wiekowo (głupio zabrzmiało) jestem w trakcie pisania magisterki, oraz zaliczania sesji (przykre przykrości) no i wciąż pracuje od poniedziałku do niedzieli (dni wolne spędzam na uczelni (jeszcze bardziej przykro)), nie bardzo moi Drodzy mam czas żeby w pełni i tak jakbym chciała oddać się pisaniu rozdziału.

Ale spokojnie! Piszę go. Próbuje Wam jedynie powiedzieć, że w chwili obecnej nie jestem w stanie podać dokładnego terminu publikacji oraz tego ile stron tak właściwie będzie on zawierał. Nie do końca wiem czy wyrobie się jeszcze w styczniu, czy jednak kalendarz wskaże już luty. Z natury jestem optymistą, ale sami wiecie, że jeśli chodzi o terminy jestem dość okropna...

Wiem, że początek tego postu nie jest zbyt optymistyczny, ale stwierdziłam, że napisze go po to by przekazać Wam, że żyje, że tu zaglądam i również z niepokojem czekam, aż coś opublikuję. Wierzcie mi, ja też czekam na to z ogromną niecierpliwością, wydaje mi się, że chwilami nawet bardziej niż Wy. ;)

Jeśli chodzi o sprawy techniczne, początkowo chciałam podzielić rozdział 47 na dwie części, teraz już wiem, że tego nie zrobię.
Rozdział 47 moi Kochani jest rozdziałem przedostatnim tomu pierwszego.
Tak, tak.. to już prawie koniec, dlatego nie ukrywam, że daję sobie czas.
Czasem gubię wenę i niektórych wątków, które opisuje nie potrafię zakończyć.
Czasem utknę w jakimś punkcie, nie potrafiąc przerobić zwykłego zdania tak by miało większy sens.
Czasem po prostu nic mi nie wychodzi.
Piszę, a przynajmniej próbuje to robić i wiem, że prędzej czy później uda mi się proces twórczy zakończyć.
Po prostu się nie ponaglam, nie piszę niczego na szybko i tylko po to żeby było i żeby opublikować.
Poświęciłam wiele lat temu opowiadaniu, bohaterom ich charakterom oraz uczuciom, oddałam tej historii całkiem spory skrawek siebie i swojego życia i nie zamierzam tego psuć przez presje czasu i stresu. Mam nadzieję, że mnie rozumiecie. : )


Rozdziały 47 oraz 48 (ostatni) opublikuję tylko wtedy kiedy sama będę z nich zadowolona i uznam, że to To. Wiecie... cukier, miód, liryczne cudo.
W tym przypadku liczę na to, że jesteście skłonni jeszcze trochę na mnie poczekać i dotrwać wraz ze mną do końca tego opowiadania i kto wie, jeśli dobrze pójdzie zacząć ze mną jego drugą część. : )


Trzecia Sowa – Najlepsza.
Mam dla Was wspaniały prezent pocieszenia.
Jedna z czytelniczek ofiarowała mi niesamowity prezent w postaci wizualizacji dormitorium naszych ukochanych bohaterów.
Szaleństwo prawda? Poczekajcie, aż to zobaczycie!

Chciałabym w tym miejscu Tobie, Droga Angeliko bardzo mocno podziękować za swój poświęcony czas, bo wiem jak ważny on jest w dzisiejszych czasach. Dziękuję za okazaną cierpliwość i niesamowitą pracę jaką włożyłaś w to cudo. Bardzo gorąco dziękuję! Wciąż jestem pod ogromnym wrażeniem efektu końcowego i wiem, że będzie mnie to trzymało jeszcze przez długi czas.

Osobiście jestem tym projektem zachwycona i szczerze liczę na to, że Wam czytelnikom również on się spodoba. Liczę na to, że będzie on bardzo pomocny, w lepszym odbiorze tej historii czy też pojedynczych sytuacji.

Na zachętę przedstawiam Wam przykładową wizualizację, najważniejszej części dormitorium – salonu.


     


Jeśli chodzi o sprawy techniczne gdy będę miała ciut więcej czasu edytuje zakładkę Dormitorium, tak by poukładać zdjęcia pomieszczeniami, by było przejrzyściej i ładniej, póki co jednak musicie na to jeszcze troszkę poczekać.

Gorąco zapraszam TUTAJ by obejrzeć cały projekt dormitorium, wykonany przez Angelikę z bloga [http://dramione-znajdzopowiadaniedlasiebie.blogspot.com] gdzie przy okazji bardzo zachęcam by go odwiedzić. Zwłaszcza Ci, którzy mają nadmiar wolnego czasu i czekając na nowy rozdział u mnie chcieli odwiedzić inne blogi o tematyce Dramione. ; )



Ach... zapomniałabym.
Sowa czwarta.... nieoczekiwana.
Troszkę głupio mi o tym pisać, ale miałam lekkie problemy z moim blogowym mailem, którego wyczyściło mi kompletnie i straciłam wszystko. Na niektóre wiadomości nie odpisałam od razu, szlag trafił maila, teraz nie mam jak na nie odpowiedzieć. Z góry przepraszam za utrudnienia, ale jeśli ktoś próbował się ze mną skontaktować i niestety nie dostał ode mnie żadnej odpowiedzi szczerze zachęcam by napisać jeszcze raz. Odpisuje na wszystkie maile. Czasem trwa to trochę dłużej, czasem krócej, ale żaden nie zostaje przeze mnie przemilczany, więc śmiało. : )

Również swego czasu od jednej z czytelniczek dostałam dwa autorskie rysunki, przedstawiające naszych głównych bohaterów, które spokojnie czekały na swój czas prezentacji i niestety przez czystkę się go nie doczekały. Kochana! Jeśli jeszcze tu zaglądasz bardzo proszę prześlij mi je jeszcze raz, chętnie umieszczę je gdzieś na blogu, w Alei Zasłużonych. : )



To by chyba było na tyle jeśli chodzi o małą porcję małych informacji.
Pozdrawiam wszystkich razem i każdego z osobna.
Do zobaczenia pod 47 rozdziałem!
Wasza Icamna.